Hermagor

29 september 2013 - Hermagor, Oostenrijk

Vrienden,    29 september 2013

 

Gisteren zijn we vertrokken uit Fažana, 10 km boven Pula, en zijn uit eindelijk aangekomen is Sistiana, even voorbij Triëst. We hebben dus Kroatië verlaten en zijn nu aangekomen in Italië. Weet nu eindelijk waarom in deze landen woorden voorkomen die wel 4 of 5 klinkers achter elkaar hebben. Op de richtingsborden op de weg wordt Triëst in het Kroatisch geschreven zonder medeklinkers dus, Trst.

Bij de poort van de camping aangekomen stopt er plotseling een auto voor onze camper en wie zitten daar in ??? Piet en Tilly onze technische begeleiders van de Donaureis in 2012 en zij staan ook op deze camping. Ze waren net van de camping af en op de weg naar een dorpje even verderop toen ze ons tegenkwamen en Piet tegen Tilly zei: ”dat zijn Kees en Sjouktje”. Direct omgekeerd en zo ontmoeten we elkaar dus bij de ingang.

Ja en dan valt er heel wat af te praten want zij hebben dit jaar de Noordkaapreis gedaan die wij in 2009 hebben gedaan. Tot onze schrik moeten wij constateren dat het selectieve en korte geheugen toch achteruit loopt want met af en toe heel diep nadenken kunnen wij dan bepaalde plaatsen voor de geest halen. Of zou er toch niets aan mankeren en is het gewoon de geweldige hoeveelheid informatie die we de afgelopen 5 jaar tot ons hebben genomen op onze reizen. Kortom we hebben een gezellige avond gehad met natuurlijk een spelletje klaverjas, de mannen tegen de vrouwen en helaas voor de vrouwen, ze hebben weer verloren.

Omdat het weer de komende dagen niet verbetert, eerder verslechterd, hebben we besloten, hoe gezellig ook om weer 140 km noordelijker te gaan en daarom staan wij nu in Hermagor op de sport camping. Onderweg wel door 15 tunnels van minimaal 700 mtr. gegaan, de langste 3,5 km en morgen krijgen we er nog een van 7,5 km. Mooi plaatsje op de kopse en gesloten kant van de sporthal, met daarin 2 tennisbanen, waar geen hond op speelt. Aan de zijkant van de tennishal zijn de toiletten en douches en dat is gelukkig verwarmd. Tegeltjes uit de jaren 70 maar alles zeer goed onderhouden en het ziet er dan uitstekend uit. Een aantal losse toiletten maar de meeste cabines bevatten een toilet, douche en een wastafel.  Dus gewoon kleine badkamertjes. Het is er lekker warm en het water is ook nog warm, dus wat willen we nog meer. Straks even kijken of ik een code voor de Wifi kan kopen want ik zak dat het maar €  1,00 per uur is en meer heb ik niet nodig want ik heb alles al voorgeschreven in Word.

Het is nu eindelijk droog en we zijn vanmorgen ook bij droog weer vertrokken maar onderweg heeft het flink geregend en dat schijnt zo nog een dag te blijven. (zie de bijgevoegde foto’s van Sjouktje, genomen onder het rijden)

Hier geen restaurant want dat is al op 15 september gesloten, dus zelf koken. Nog gezocht in de directe omgeving maar niets.

Morgen vertrekken we naar St. Johann im Pongau, en dat is dan weer een afstand van ca 140 km over hoofdzakelijk “provinciale wegen”. We hebben de tijd. Dan moet het weer mooi weer worden dus misschien blijven daar dan weer een dagje langer. Jullie horen weer van ons.

Groeten

Kees en Sjouktje

P.S. voor het voorgaande van deze reis zie  www.kesj.waarbenjij.nu