Belgrado

06 mei 2015.  Vandaag een reisdag naar Belgrado en volgens de boeken 351 km voor de boeg over grotendeels 2 baans wegen met slecht wegdek. Alleen het laatste deel ging over snelwegen en daar moest dan weer tol betaald worden. De grens met Servië is wel weer een belevenis. Stoppen bij de grens, uitstappen en paspoorten en groene kaart tonen. Stempel in de paspoorten en de paspoorten worden nog even gescand dan wil hij ook nog even in de camper kijken. Geen probleem, hij trekt alle kastjes open en kijkt overal in. Wil dan de koelkast nog even open doen maar dan zeg ik ho, pas op, anders rolt alles eruit maak ik kenbaar met gebaren. Nou die mocht dicht blijven. Kreeg de paspoorten terug en we mochten verder. Na een stukje rijden kwamen we op een weg die onder constructie was. Maximale snelheid 40 km per uur. Geen hond rijdt 40 maar wel 80 of 90 en sommige nog harder. Stoplichten die regelen welke rijbaan mag rijden stoort niemand zich aan met als gevolg dat wij ons ook niet meer storen aan de stoplichten met als gevolg dat we af en toe even moeten uitwijken en dan weer vol gas door. Dan plotseling wel een stoplicht waar iedereen wel voor blijft staan met als gevolg een hele rij voertuigen die stil staat. De navigatie had ons verteld dat we 100 meter voor dit stoplicht rechtsaf moesten terwijl het route boek ons dus rechtdoor wilde hebben. We konden draaien en hebben verder de navigatie gevolgd. Gevolg van dit alles is dat we ca. 40 km kortere afstand hebben gereden. Camping simpel maar schoon.

07 mei 2015. Excursie naar Belgrado. Bus staat klaar op de camping en onze gids is een Serviër die in Nederland gewoond heeft en ook met een Nederlandse vrouw getrouwd was. Verteld het een en ander over het voormalige Joegoslavië en het uiteenvallen in 8 verschillende landen. Wil niets van moslims weten en dat is alsnog een gevolg van 500 jaar onder Turkse heerschappij leven. Hij waarschuwt dat dat ook staat te gebeuren bij ons met de Marokkanen die zich gewoon niet willen aanpassen aan de westerse samenleving. Belgrado is een sombere stad met weinig mooie gebouwen. We hebben een kerk bezocht die nog niet af is en voorlopig ook niet afkomt gelijk de Sagrada Familia in Barcelona. Wordt ook gebouwd van giften. Een droevige stad. We konden tussen de middag ergens eten voor 11 euro 3 gangen met een snaps en ½ liter bier of een glas wijn. Soep, hoofdgerecht, pannenkoekje toe. De hoofdschotel was niet voor iedereen gelijk want ze  hadden niet op zoveel mensen gerekend. Dus zeven bonenschotels, 8 goulash schotels enz. Uiteindelijk hadden alle 32 mensen een hoofdgerecht. Mijn bonenschotel was heerlijk. Na de lunch 2 uur de tijd om zelf even door de drukke winkelstraat te lopen. Ook weer een sombere straat. Niet een straat om vrolijk van te worden. (zie de bijgevoegde foto’s)