Mostar

12 + 13 juni 2015. We zijn vertrokken uit Kalembaka/Kastraki en zijn vertrokken naar Struga in Macedonië.  We hebben op deze rit Griekenland verlaten en zijn via een puntje van Albanië naar Macedonië  gereden. De grensoverschrijding van Griekenland naar Albanië verliep niet vlekkeloos. Uit de rij gehaald en daar melden bij een loket. Paspoorten, groene kaart en kenteken van de camper. Alles wordt gescand en dan moet er een bobo bij komen. Er wordt wat gesmoesd en de man achter het loket begint een formulier in te vullen. De camper stond nogal in de weg dus moest ik die verzetten. Daarna moest ik meekomen en Sjouk zat de hele tijd in de camper.  Aan de achterkant van het gebouw bleek een heel kantoor te zitten en al mijn papieren werden weer aan een ander gegeven en ik moest bij de deur wachten. Er werd weer wat op een computer gerammeld en eindelijk kreeg ik alle papieren weer terug en kon ik gaan. Alles bij elkaar een oponthoud van ruim 20 minuten. Maar ja we moesten ook weer naar de grens van Albanië en Macedonië . De Albanese douane leverde niet zo veel problemen op. Stempeltje en wat vragen en een controle van alle papieren. Ietsje verderop de grens met Macedonië. Weer controle van alle papieren en zowaar alles werd goedgekeurd en we konden doorrijden. We reden langzaam op naar de slagboom 10 meter verderop maar de slagboom bleef naar beneden.  Ik stap maar even uit en wijs naar die man dat de boom omhoog moet. Nu kwam er weer een andere man aan in wederom een geweldig indrukwekkend uniform. Hij vroeg heeft u iets aan te geven waarop ik antwoorde dat ik niets had aan te geven. Camperdeur moest open en hij keek even in de camper en gelukkig we mochten vertrekken en de slagboom ging omhoog. Na nog een ritje door de prachtige bergen over zo hier en daar erbarmelijk slechte wegen kwamen we aan op de camping in Struga vlakbij Ohrid. ’s Avonds een Macedonische avond met een dansgroepje en een heerlijk buffet.  De volgende dag een excursie naar  Ohrid en zowaar met een Nederlands sprekende gids.  Dimitri is zijn naam en op zijn naambordje staat zeer toepasselijk Dimitri – eur. Zeer toepasselijk want hij spreekt zeer snel maar gelukkig ook wel duidelijk en alles doorspekt met de nodige humor. Vertelt veel over dit land en hoe het zit met het geloof. Geloof is hier wel belangrijk maar een zondagse kerkdienst is er niet, Je gaat gewoon af ten toe even naar de kerk, slaat een paar kruisje geeft een kusje  en klaar is het weer. We lopen nog wat van bovenop de berg naar beneden en stappen daar in kleine bootjes  met per boot 6 mensen en varen naar de overkant en gaan daar genieten van een heerlijke lunch. Daarna gaan we nog even naar het standbeeld van de Nederlandse schrijver A. den Doolaard die hier veel geschreven heeft en erg beroemd is. We werden nog een uurtje losgelaten in de stad en toen weer terug naar de camping waar we om ca. 16.30 uur aankomen.

14 juni 2015. We zijn vertrokken en de reis eindigde in Bushat in Albanie. We blijven hier maar 1 nacht en trekken dan weer verder . Dit is een camping van een Nederlandse eigenaar die hier al 23 jaar zit. We hebben met een groep heerlijk gegeten in het restaurant. We konden alleen kiezen tussen vlees en vis. Groot was onze verbazing dat we een heerlijk 4 gangen menu voorgeschoteld kregen en dat voor een prijs van €  10,00 en met drank kwam dat neer op €  15,00 . Hoef je in Nederland niet voor te komen.

15 juni 2015. reisdag naar  Dubrovnik. Voor ons een bekende stad omdat we daar in 2013 uitgebreid de  oude stad hebben bekeken. We blijven dus op de camping  en koken zelf weer eens een potje. Weet eigenlijk niet of ik dit al had gemeld maar de koelkast doet het weer. Wonder of ??? Wij denken dat het een vochtprobleem is en duimen iedere dag dat hij het blijft doen.

16 juni 2015. We hebben Dubrovnik en de groep verlaten en slaan het afscheidsdiner dus over. Er is te veel gebeurd om met de leiding een gezellige avond te houden en dan ook nog  alle lofprijzingen te moeten aanhoren van de meelopers. We zijn met Nico en Joke en de hond al vroeg vertrokken naar Mostar.   Daar aangekomen de campers geplaatst en heerlijk met de taxi naar Mostar waar we weer heerlijk hebben gegeten op een terras met uitzicht op de beroemde brug. In 2013 hebben we ook hier gegeten. Nog wat door Mostar gelopen en toen weer met de taxi terug..

Groetjes Kees en Sjouktje